Piaski miasto w woj. lubelskim ok. 30min drogi z ścisłego centrum Lublina. Obecnie miasto otoczone obwodnicą, dlatego jadąc w kierunku Zamościa lub Chełma praktycznie je omijamy. Przed wybudowaniem obwodnicy byliśmy zmuszeni przejechać przez owe miasto. Charakterystycznym punktem miasta jest nadajnik radiowo-telewizyjny umieszczony na wzgórzu niedaleko miasta. Do 1939 r. żyła w Piaskach duża społeczność żydowska. Po włączeniu miasta do Generalnej Guberni Niemcy utworzyli tutaj getto, do którego przetransportowano Żydów z Lublina i Niemiec. Wszyscy zginęli w obozie zagłady Bełżec.
W lat. 80. XX w. w Piaskach odbywały się znane w całym regionie, cotygodniowe targi końskie. Obecnie odbywają się w każdą środę. Miejscowość jest również znana z tzw. flaków piaseckich - jest to specjalny przepis przyrządzania flaków. Obecnie podawane w kilku restauracjach.
W Piaskach możemy znaleźć zabytki:
- Dom organisty z przełomów XIX i XX w.
- Rogatka z XIX w
- Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego z barokową dzwonnicą
Inne obiekty, które możemy zobaczyć:
- Pomnik poświęcony pamięci ostatniego partyzanta Józefa Franczaka
- Stary cmentarz żydowski
- Nowy cmentarz żydowski
- Wspomniana wcześniej barokowa dzwonnica
- Również wspomniany wcześniej maszt radiowo-telewizyjny o wysokości 342 metrów
- Ruiny zboru Kalwińskiego
Ruiny zboru kalwińskiego znajdują się na wzgórzu niedaleko boiska do gry w piłkę. Dla uważnego obserwatora ruiny można zauważyć jadąc obwodnicą, jednak nie w okresie letnim, gdy roślinność jest bujnie rozwinięta co utrudniona obserwację. Aby dojechać do ruin od strony Lublina należy kierować się na Zamość, musimy zjechać z obwodnicy. Przy pierwszym skrzyżowaniu z drogą gruntową musimy w nią skręcić. Dojazd nie należy do dobrych, ponieważ jest to wąska droga gruntowa. Gdy już znajdziemy się w okolicach boiska najlepiej jest zaparkować auto i dalszą drogę pokonać pieszo. Odległość jest niewielka, bo jedynie 300 może 400 metrów. Zbliżając się do ruin możemy zauważyć jak zaniedbane jest to miejsce, począwszy od śmieci, które ludzie zostawiają po zarośniętą okolicę wysokimi pokrzywami.
Kościół został wybudowany w latach 1783-1785. Od 1849 świątynia jest nieużywana i niekonserwowana, już w 1899 świątynia nie posiadała stropu. Zachowały się fundamenty muru, jednak przez niewykarczowane pokrzywy w okresie letnim nie można ich zobaczyć. Mimo wszystko jest to ciekawe miejsce do odwiedzenia. Na miejscu wykonałem kilka ujęć i panoramę sferyczną, którą możecie obejrzeć poniżej.